On yildan biraz fazla geçti üzerinden.
Ortağım İlyas kardeşim ile Nevşehir-Hacıbektaş'da Ali bey isimli bir un fabrikası sahibine ödeme yapmak için akşamın geç vaktinde Kırıkkale'den Ford transit aracımızla yola çıkmıştık.
Giderken arabayı ben kullandım.
Kış mevsimiydi,Keskin'den itibaren arazide kar vardı ama yollar temizdi.
Hacıbektaş'a yaklaştığımızda yoldada kar vardı ancak araç kullanımını engellemiyordu.
Gece yarısı fabrikadaki gece bekçisinden Ali beyin evinin tarifini alarak şehre girdik.
Evlerinin altındaki yazaneye babasıyla birlikte indi.
Babası niye gece vakti para getirdiniz,yarın gündüz gelirdiniz veya Pazartesi bankaya yatırırdınız diyerek üzüntülerini belirtti,bizde gelme mecburiyetimizi söyleyince aferim dedi.
Ali beyle yeni alışverişe başlamıştık,şirket adına verdiğimiz Salı günlü çeki Cuma günü ödeyeceğimizi söylemiş ama hasılatı tam toparlayamadığımız için mesai saatinde bankaya yatıramamıştık.
Gündüz araçlarımız serviste oluyor bizde iş yoğunluğundan müsait olamıyorduk.
Ödeyeceğimiz parada 500 torbalık bir kamyon un parasıydı.
Sözümüzde durduğumuzu göstermek zorundaydık.
Neyse ödememizi yaptık,burda kalın ısrarına teşekkür ederek dönüş yoluna koyulduk.
Ben biraz uyuyum diye,İlyas arabayı sen kullan dedim.
Yarı uyur yarı uyanık Kırşehir'i geçtiğimizi hatırlıyorum.
Aracın kayarak yolda fırıl fırıl dönmeye başlaması üzerine uyandım.
İlyas'a direksiyonu serbest bırak dediğimi hatırlıyorum.
Ama İlyas'ın yapabileceği hiçbir şey yoktu,çünkü araba kontrolden çıkmıştı.
İçimden buraya kadarmış deyip,kelimeyi şahadet getirdiğimi biliyorum.
Sesli olarakta bismillah,bismillah diyordum.
İlyas korkudan kızarmış(sarışın olduğundan) vaziyette ne yapacağını bilmiyordu.
Gözlerini açabildiği kadar açmıştı.
Bu şekilde epey bir gittiğimizi hatırlıyorum.
Sonra araba aniden durdu.
Motor çalışıyor,farlar yanıyor,araba geriye doğru yatık vaziyette gökyüzüne doğru bakıyorduk.
İlyas bir şeyin varmı dedim.
Yok ağa senin varmı dedi.
Yok dedim çok şükür iyiyim.
Arabanın içinde kendimizi iyi korumuşuz demekki.
İlyas'a sen otur dedim,kapıyı yavaşça açtım,baktımki iğde ağaçlarının arasında arabanın arkası kenardaki kar'a saplanmış vaziyette,devrilmesine neredeyse ramak kalmış durumda,havaya doğru dimdik duruyordu.
Yavaşça arabadan indim,yukarı yola doğru yürüdüm.
Burası neresi acaba diye sağa sola baktım.
Devamlı gidip geldiğimiz için tahmin yapabilirdim.
Hamit kasabasının yakınındaydık.
Şimdi bölünmüş yol yapıldığından yol kenarındaki iğde ağaçlarını kestiler.
Bilenler bilir,Kırşehir'den Hamit'e gelmeden soldaki benzinliği geçince,sağ tarafta sıralı iğde ağaçları vardı.
Rabbim bizi korumuş,ancak bir aracın girebileceği kadar ağaçların arasındaki boşluğa,arabamız girmiş ve şarampoldeki karlara saplanarak devrilmeyip durmuştu.
Allahım sana şükürler olsun dedim.
İlyas,kontağı,farları kapatta sende in kardeşim dedim.
Benzinliğe doğru yürürken kaydığımız yola baktık.
Takriben 100 metre kaymışız.
Yolun benzinliğin karşısındaki geniş bir alanı buz tutmuş vaziyetteydi.
Kamyoncu konağıda olan benzinliğin lokantasına varıp oturduk.
Lokantacı yanımıza geldiğinde durumumuzu anlatıp,bir kamyoncuya söylede bizi çekip çıkarsın ricasında bulunduk.
Geçmiş olsun abiler dedi,sizden iki saat öncede yolun bizden tarafına bir taksi kayıp düşmüş,Alllahdan onlardada zarar ziyan yoktu,yardım edip çıkardık,merak etmeyin sizin arabayıda çıkartırız,hele siz birer çorba için dedi.
Benzinliğin önündeki çeşmeden akan sular gece yolda gizli buzlanma yapmıştı.
Bereket versin,o esnada ne arkamızdan nede önümüzden hiçbir araç gelmiyormuş.
Lokantacı bir kaç kişiye söyledikten sonra Konya'lı bir kamyoncu arkadaş sağolsun yardım etmeyi kabul etti.
Arabayı çıkarmaya çalışırken iğde dallarına denk gelen ön cam kırıldı,kamyon mecburen yola doğru çekebildiği için,ağaçların mani olmasıyla çıkaramadı.
Mecburen sabah olmasını bekledik.
Kırıkkale'de devamlı işimizi yapan Kılıç kurtarmayı aradım.
Sağolsunlar bir kurtarıcı gönderdiler.
Arabamızı çıkarıp,yavaş yavaş Kırıkkale'ye geldik.
Bu arada ailelerimiz merak etmesinler diye,evlere telefon ederek,bir benzinlikte uyuyup sabah geleceğimizi söylemiştik.
Büyük bir kazayı Allah(cc)ın yardımıyla ziyansız atlattığımıza şükrettik.
Ortağım İlyas kardeşim ile Nevşehir-Hacıbektaş'da Ali bey isimli bir un fabrikası sahibine ödeme yapmak için akşamın geç vaktinde Kırıkkale'den Ford transit aracımızla yola çıkmıştık.
Giderken arabayı ben kullandım.
Kış mevsimiydi,Keskin'den itibaren arazide kar vardı ama yollar temizdi.
Hacıbektaş'a yaklaştığımızda yoldada kar vardı ancak araç kullanımını engellemiyordu.
Gece yarısı fabrikadaki gece bekçisinden Ali beyin evinin tarifini alarak şehre girdik.
Evlerinin altındaki yazaneye babasıyla birlikte indi.
Babası niye gece vakti para getirdiniz,yarın gündüz gelirdiniz veya Pazartesi bankaya yatırırdınız diyerek üzüntülerini belirtti,bizde gelme mecburiyetimizi söyleyince aferim dedi.
Ali beyle yeni alışverişe başlamıştık,şirket adına verdiğimiz Salı günlü çeki Cuma günü ödeyeceğimizi söylemiş ama hasılatı tam toparlayamadığımız için mesai saatinde bankaya yatıramamıştık.
Gündüz araçlarımız serviste oluyor bizde iş yoğunluğundan müsait olamıyorduk.
Ödeyeceğimiz parada 500 torbalık bir kamyon un parasıydı.
Sözümüzde durduğumuzu göstermek zorundaydık.
Neyse ödememizi yaptık,burda kalın ısrarına teşekkür ederek dönüş yoluna koyulduk.
Ben biraz uyuyum diye,İlyas arabayı sen kullan dedim.
Yarı uyur yarı uyanık Kırşehir'i geçtiğimizi hatırlıyorum.
Aracın kayarak yolda fırıl fırıl dönmeye başlaması üzerine uyandım.
İlyas'a direksiyonu serbest bırak dediğimi hatırlıyorum.
Ama İlyas'ın yapabileceği hiçbir şey yoktu,çünkü araba kontrolden çıkmıştı.
İçimden buraya kadarmış deyip,kelimeyi şahadet getirdiğimi biliyorum.
Sesli olarakta bismillah,bismillah diyordum.
İlyas korkudan kızarmış(sarışın olduğundan) vaziyette ne yapacağını bilmiyordu.
Gözlerini açabildiği kadar açmıştı.
Bu şekilde epey bir gittiğimizi hatırlıyorum.
Sonra araba aniden durdu.
Motor çalışıyor,farlar yanıyor,araba geriye doğru yatık vaziyette gökyüzüne doğru bakıyorduk.
İlyas bir şeyin varmı dedim.
Yok ağa senin varmı dedi.
Yok dedim çok şükür iyiyim.
Arabanın içinde kendimizi iyi korumuşuz demekki.
İlyas'a sen otur dedim,kapıyı yavaşça açtım,baktımki iğde ağaçlarının arasında arabanın arkası kenardaki kar'a saplanmış vaziyette,devrilmesine neredeyse ramak kalmış durumda,havaya doğru dimdik duruyordu.
Yavaşça arabadan indim,yukarı yola doğru yürüdüm.
Burası neresi acaba diye sağa sola baktım.
Devamlı gidip geldiğimiz için tahmin yapabilirdim.
Hamit kasabasının yakınındaydık.
Şimdi bölünmüş yol yapıldığından yol kenarındaki iğde ağaçlarını kestiler.
Bilenler bilir,Kırşehir'den Hamit'e gelmeden soldaki benzinliği geçince,sağ tarafta sıralı iğde ağaçları vardı.
Rabbim bizi korumuş,ancak bir aracın girebileceği kadar ağaçların arasındaki boşluğa,arabamız girmiş ve şarampoldeki karlara saplanarak devrilmeyip durmuştu.
Allahım sana şükürler olsun dedim.
İlyas,kontağı,farları kapatta sende in kardeşim dedim.
Benzinliğe doğru yürürken kaydığımız yola baktık.
Takriben 100 metre kaymışız.
Yolun benzinliğin karşısındaki geniş bir alanı buz tutmuş vaziyetteydi.
Kamyoncu konağıda olan benzinliğin lokantasına varıp oturduk.
Lokantacı yanımıza geldiğinde durumumuzu anlatıp,bir kamyoncuya söylede bizi çekip çıkarsın ricasında bulunduk.
Geçmiş olsun abiler dedi,sizden iki saat öncede yolun bizden tarafına bir taksi kayıp düşmüş,Alllahdan onlardada zarar ziyan yoktu,yardım edip çıkardık,merak etmeyin sizin arabayıda çıkartırız,hele siz birer çorba için dedi.
Benzinliğin önündeki çeşmeden akan sular gece yolda gizli buzlanma yapmıştı.
Bereket versin,o esnada ne arkamızdan nede önümüzden hiçbir araç gelmiyormuş.
Lokantacı bir kaç kişiye söyledikten sonra Konya'lı bir kamyoncu arkadaş sağolsun yardım etmeyi kabul etti.
Arabayı çıkarmaya çalışırken iğde dallarına denk gelen ön cam kırıldı,kamyon mecburen yola doğru çekebildiği için,ağaçların mani olmasıyla çıkaramadı.
Mecburen sabah olmasını bekledik.
Kırıkkale'de devamlı işimizi yapan Kılıç kurtarmayı aradım.
Sağolsunlar bir kurtarıcı gönderdiler.
Arabamızı çıkarıp,yavaş yavaş Kırıkkale'ye geldik.
Bu arada ailelerimiz merak etmesinler diye,evlere telefon ederek,bir benzinlikte uyuyup sabah geleceğimizi söylemiştik.
Büyük bir kazayı Allah(cc)ın yardımıyla ziyansız atlattığımıza şükrettik.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder