Nasıl Cimbomlu oldum

İlkokul birinci sınıfa başladığımın ilk günü,ilk teneffüste sınıftan dışarı çıkmayan bir gurup erkek sınıf arkadaşlarımla tanışma konuşmaları yapıyorduk.

Yıl 1965,
Birisi hangi takımı tuttuğumu sordu.
O güne kadar hiç ilgilenmemiştim ama üç büyüklerin isimlerini biliyordum.
Dedim ki amcam hangi takımı tutuyorsa onu tutuyorum.
Evde bir resmimiz var,onu getiriyim siz hangi takımı tuttuğunu söylersiniz.
Resimde şöyle;
Amcam atlet,şort ile ayakta bense çizgili pijama ile önümde top çömelmişim resim çektirmişiz.
Ertesi günü resmi alıp okula götürdüm,arkadaşlara gösterdim.
Dediler ki atlet beyaz,şortta siyah amcan Beşiktaşlı.
Tamam dedim bende Beşiktaşlıyım.
Beşiktaşı tutanlar sevindi tabi,
Kulakları çınlasın Zeki adında bir arkadaşımız vardı.
Dediki aslanım bu resim renkli değilki,nerden siyah beyaz olduğu belli.
Belkide sarı laciverttir olamazmı?
Yanında getirdiği Can Bartu posterini gösterdi,
Fenerbahçenin kuvvetli olduğunu anlattı beni Beşiktaştan vazgeçirdi.
Çocuk aklı işte fikrin olmayınca en son kiminle konuşmuşsan ona inanıyorsun.
Ben fenerliyim dedim ama haftalar geçiyor,fener yeniyor bende hiç sevinç emarasi yok.
Yeniliyor hiç üzülmüyorum.
Fakat garip bir şekilde hiç kimseden telkin almadığım halde,Galatasaray galip gelince seviniyorum,mağlup olduğunda üzülüyorum.
Tamam dedim ben cimbomluyum.
Kendi tecrübemle biliyorumki bu takım tutma işi karakterle ilgili birşey.
Re re re ra ra ra gassay gassay cimbom bom.