Evet bildiğiniz dinamit,hani şu taş ocaklarında,maden ocaklarında,bina yıkımlarında kullanılan etkili patlayıcı.
1969 yılının kış mevsiminden bir gece yarısı,daha doğrusu sabaha karşı,babam,annem ve iki kız kardeşimle birlikte yattığımız tek katlı,kerpiç'den yapılma evimizin sobalı odasında uyandığımda,odanın içerisinde beş altı resmi elbiseli polisin gezindiğini gördüm.
Henüz on yaşımdaydım,kardeşlerimden biri yedi,diğeride beş yaşındaydı.Kış aylarında babamla annem demir karyolada,kardeşlerim kapının yanındaki demir somyada,bende pencerenin dibindeki demir somyada yatardık.Bahar ve yaz aylarında odalarımız ayrıydı.
Uyandığımı gören polislerden birisi,korkma yavrum yat bir şey yok dedi.
Polis amcayı dinlemeyerek,şaşkın bir vaziyette yataktan kalktım.
Kardeşlerim hala uyuyorlardı,babamla annem oda'da yoklardı.
Sakin bir şekilde pijamalarımı çıkarıp elbiselerimi giyip dışarı çıktım.
Bir dönüm arsanın üzerinde,birinde kiracımızın oturduğu iki evimiz,kalan kısmında da geniş bahçemiz vardı.
Evimizin dört tarafındaki çelenlerinde de lambalar yanıyordu.
Her taraf karla kaplıydı.
Bahçenin içinde çok sayıda polis,avlunun dışında da yüzlerce insan vardı.
Şaşırmış bir vaziyette neler olduğunu anlamaya çalışırken,bir yandan da gözüm babamla annemi arıyordu.
Biraz ilerde babamla polislerin bir şeyler konuştuklarını gördüm.
Annemin dışarda olmadığını anlayınca evin içine girdiğimde,annemle kucaklaştık.
Anne ne oldu dedim.
Evimize dinamit atmışlar oğlum dediğini hatırlıyorum.
Tekrar dışarı çıkıp,bahçede dolaşmaya başladığımda,evimizin bir cephesindeki bütün pencere camlarının ve sövelerinin kırılıp yere saçıldığını farkettim.
Polislerden biri dolaşmamamı kenarda durmamı söyledi.
Polis amcalardan birine saat kaç dediğimi,onunda dörtbüçuk(04.30)dediğini hatırlıyorum.
Günün ağarmasıyla birlikte,polisler ve insanlar dağılıp gittiler.
Babamın anlattığına göre,tam benim yattığım pencerenin dibine çok sayıda dinamit lokumu gömülmüş ve patlatılmıştı.Bereket versin on santim derine gömmüşler,şayet yarım metre derine gömselermiş evimizi tamamen yıkabilirmiş.
Patlamanın şiddeti o kadar fazla olmuş ki,nerdeyse bir kilometre civarımızda duymayan kalmamış.
Babam,yattıkları karyolanın havaya fırladığını anlatırdı.
Ama gelin görün ki rabbimiz,bana ve kardeşlerime bu şiddetli sesi duyurmamıştı.
Merak ediyorduk,acaba kim yada kimler neden böyle birşey yapmışlardı.
Babam B.Ç.dedi,bunu o yaptırmıştır.(İsmini açıkça yazma gereği duymuyorum)
B.Ç.dediği şahıs,Selim Özer amcanın başkan olduğu Kırıkkale Belediye'sinde birim müdürlerinden biriydi.
Babamda,Reis vekili ve Encümen azasıydı.Belediye'deki yolsuzlukların üzerine gidiyordu.
Polis araştırmasından bir şey çıkmadı.
Babam bir gün Zafer caddesindeki Piknik lokantasında sabah çorbasını içerken,yanına boksör Gazi gelip oturmuş,Ahmet abi banada bir çorba söyle demiş.
Çorbalarını içtikten sonra,abi çaylarıda senin fırında içelim sana anlatacaklarım var demiş.
Hemen yakındaki Selamet ekmek fırınının yazanesine oturmuşlar.
Babam çayları söylemiş,boksör Gazi anlatmaya başlamış.
Abi demiş,evine dinamit koydurarak seni ortadan kaldıramayınca,B.Ç.seni vurmam için beni yüzbin liraya tuttu.
İtfaiyenin orda seni iki defa namlunun ucuna düşürdüm ama elim bir türlü tetiği çekemedi.
Sonra seni araştırdım iyi bir insan olduğunu öğrenince vicdanım seni vurmaya elvermedi vazgeçtim.Düşmanını bil diyede sana anlatmaya karar verdim.Hakkını helal et abi bundan sonra senin emrindeyim demiş.
Babamda sağol Gazi,ne zaman bir sıkıntın olursa gel demiş.
Babam bunları polise anlattığı gibi,Belediye reisi Selim Özer amcayada anlatınca,B.Ç.görevden alınmış.
O zamanlar emniyet şimdiki gibi çalışmadığı için zannedersem cezalık bir durum olmamıştı.
"Ölümlerden dönmüşüm"yazımda bahsettiğim,Hüseyin bey obalı Mürsel abi,benimle ilgili anlatacakları bittiğinde,Mehmet evinize dinamit atıldığını hatırlıyormusun demişti.
Hatırlıyorum abi dediğimde.
Sana kimlerin attığını söyleyim nasıl olsa aradan çok zaman geçti dört kişiydiler dedi.
Biri B.Ç.diyerek,birisini çok iyi tanıdığım birisinide tanımadığım iki isim verdi.Bunların üçüde,babanda vefat ettiler onun için rahatca söylüyorum ama dördüncü kişiyi söylemem çünki daha hayatta dedi.
Çok iyi tanıdığım dediğim şahsın oğlu samimi bir arkadaşım olur ama bunlardan haberinin olduğunu hiç zannetmiyorum.B.Ç.ismini olayı bilenler bildiği için isminin baş harfleriyle yazdım ama diğerlerinin isimlerini burada yazmak istemiyorum.
Mürsel abiye,bunları nerden biliyorsun yoksa dinamiti koyanlardan biride senmiydin diye sorunca,yok dedi bende bu ekibin içindeydim ama dinamit işine karışmadım,dinamiti koyanda bu dört kişiden biriydi ama bende kalsın söylemem dedi.
1969 yılının kış mevsiminden bir gece yarısı,daha doğrusu sabaha karşı,babam,annem ve iki kız kardeşimle birlikte yattığımız tek katlı,kerpiç'den yapılma evimizin sobalı odasında uyandığımda,odanın içerisinde beş altı resmi elbiseli polisin gezindiğini gördüm.
Henüz on yaşımdaydım,kardeşlerimden biri yedi,diğeride beş yaşındaydı.Kış aylarında babamla annem demir karyolada,kardeşlerim kapının yanındaki demir somyada,bende pencerenin dibindeki demir somyada yatardık.Bahar ve yaz aylarında odalarımız ayrıydı.
Uyandığımı gören polislerden birisi,korkma yavrum yat bir şey yok dedi.
Polis amcayı dinlemeyerek,şaşkın bir vaziyette yataktan kalktım.
Kardeşlerim hala uyuyorlardı,babamla annem oda'da yoklardı.
Sakin bir şekilde pijamalarımı çıkarıp elbiselerimi giyip dışarı çıktım.
Bir dönüm arsanın üzerinde,birinde kiracımızın oturduğu iki evimiz,kalan kısmında da geniş bahçemiz vardı.
Evimizin dört tarafındaki çelenlerinde de lambalar yanıyordu.
Her taraf karla kaplıydı.
Bahçenin içinde çok sayıda polis,avlunun dışında da yüzlerce insan vardı.
Şaşırmış bir vaziyette neler olduğunu anlamaya çalışırken,bir yandan da gözüm babamla annemi arıyordu.
Biraz ilerde babamla polislerin bir şeyler konuştuklarını gördüm.
Annemin dışarda olmadığını anlayınca evin içine girdiğimde,annemle kucaklaştık.
Anne ne oldu dedim.
Evimize dinamit atmışlar oğlum dediğini hatırlıyorum.
Tekrar dışarı çıkıp,bahçede dolaşmaya başladığımda,evimizin bir cephesindeki bütün pencere camlarının ve sövelerinin kırılıp yere saçıldığını farkettim.
Polislerden biri dolaşmamamı kenarda durmamı söyledi.
Polis amcalardan birine saat kaç dediğimi,onunda dörtbüçuk(04.30)dediğini hatırlıyorum.
Günün ağarmasıyla birlikte,polisler ve insanlar dağılıp gittiler.
Babamın anlattığına göre,tam benim yattığım pencerenin dibine çok sayıda dinamit lokumu gömülmüş ve patlatılmıştı.Bereket versin on santim derine gömmüşler,şayet yarım metre derine gömselermiş evimizi tamamen yıkabilirmiş.
Patlamanın şiddeti o kadar fazla olmuş ki,nerdeyse bir kilometre civarımızda duymayan kalmamış.
Babam,yattıkları karyolanın havaya fırladığını anlatırdı.
Ama gelin görün ki rabbimiz,bana ve kardeşlerime bu şiddetli sesi duyurmamıştı.
Merak ediyorduk,acaba kim yada kimler neden böyle birşey yapmışlardı.
Babam B.Ç.dedi,bunu o yaptırmıştır.(İsmini açıkça yazma gereği duymuyorum)
B.Ç.dediği şahıs,Selim Özer amcanın başkan olduğu Kırıkkale Belediye'sinde birim müdürlerinden biriydi.
Babamda,Reis vekili ve Encümen azasıydı.Belediye'deki yolsuzlukların üzerine gidiyordu.
Polis araştırmasından bir şey çıkmadı.
Babam bir gün Zafer caddesindeki Piknik lokantasında sabah çorbasını içerken,yanına boksör Gazi gelip oturmuş,Ahmet abi banada bir çorba söyle demiş.
Çorbalarını içtikten sonra,abi çaylarıda senin fırında içelim sana anlatacaklarım var demiş.
Hemen yakındaki Selamet ekmek fırınının yazanesine oturmuşlar.
Babam çayları söylemiş,boksör Gazi anlatmaya başlamış.
Abi demiş,evine dinamit koydurarak seni ortadan kaldıramayınca,B.Ç.seni vurmam için beni yüzbin liraya tuttu.
İtfaiyenin orda seni iki defa namlunun ucuna düşürdüm ama elim bir türlü tetiği çekemedi.
Sonra seni araştırdım iyi bir insan olduğunu öğrenince vicdanım seni vurmaya elvermedi vazgeçtim.Düşmanını bil diyede sana anlatmaya karar verdim.Hakkını helal et abi bundan sonra senin emrindeyim demiş.
Babamda sağol Gazi,ne zaman bir sıkıntın olursa gel demiş.
Babam bunları polise anlattığı gibi,Belediye reisi Selim Özer amcayada anlatınca,B.Ç.görevden alınmış.
O zamanlar emniyet şimdiki gibi çalışmadığı için zannedersem cezalık bir durum olmamıştı.
"Ölümlerden dönmüşüm"yazımda bahsettiğim,Hüseyin bey obalı Mürsel abi,benimle ilgili anlatacakları bittiğinde,Mehmet evinize dinamit atıldığını hatırlıyormusun demişti.
Hatırlıyorum abi dediğimde.
Sana kimlerin attığını söyleyim nasıl olsa aradan çok zaman geçti dört kişiydiler dedi.
Biri B.Ç.diyerek,birisini çok iyi tanıdığım birisinide tanımadığım iki isim verdi.Bunların üçüde,babanda vefat ettiler onun için rahatca söylüyorum ama dördüncü kişiyi söylemem çünki daha hayatta dedi.
Çok iyi tanıdığım dediğim şahsın oğlu samimi bir arkadaşım olur ama bunlardan haberinin olduğunu hiç zannetmiyorum.B.Ç.ismini olayı bilenler bildiği için isminin baş harfleriyle yazdım ama diğerlerinin isimlerini burada yazmak istemiyorum.
Mürsel abiye,bunları nerden biliyorsun yoksa dinamiti koyanlardan biride senmiydin diye sorunca,yok dedi bende bu ekibin içindeydim ama dinamit işine karışmadım,dinamiti koyanda bu dört kişiden biriydi ama bende kalsın söylemem dedi.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder