Onu okul müdürü olduğu yıllarda duymuştum,bende öğrenciydim ama başka okulda okuyordum.Uzaktan takdir eder,severdim.
Milliyetçi-ülkücü hareketin hocam diye hürmet gösterdiği bir şahsiyetti.
Kırıkkale belediye başkanlığına bağımsız olarak adaylığını koyunca daha çok tanınır bilinir hale geldi.
Sağlam bir ekibi vardı.
Adeta tek başına bir parti gibiydi.
Ekibiyle birlikte Anavatan partisine dahil olunca şehirdeki etkisi dahada arttı.
O zaman ilçeydik,bölgemizdede Alpaslan Pehlivanlı,Hazım Kutay ve Halil Şıvgın milletvekiliydiler.
ANAP ilçe teşkilatında,Nihat Gökbulut,Ali Koç Uzel,Cemalettin Akdoğan,Mehmet Dönmez,Selahattin Solek etkili isimlerdi,Yalçın Özer'de bunlara dahil olmuştu.
Aralarındaki güç mücadelesi,partiler arasındaki yarıştan daha çetindi.
Bende Ali Koç Uzel abiyle birlikte mahalli siyasetin içine girmiştim.
ANAP ortak paydasında birbirimizi daha iyi tanımaya başlamıştık.
İnsanlara karşı yumuşacık bir yüreği ve vicdanı vardı.
Ama karşı fikir ve rakiplerine karşı dik dururdu.
Onu tanımayıpta yürürken görenler kibirli biri zannederlerdi halbuki çok inançlı ve dindardı ve kibirden eser yoktu.
Milletvekilliğini hiç düşünmemişti,Belediye başkanı olarak Kırıkkale'ye hizmet etmeyi çok arzuluyordu.
Ekibinde olanlar onu çok severlerdi,olmayanlarda saygı duyarlardı.
Gerçek bir liderdi,bulunduğu ortama ağırlığı çökerdi.
Parti içi mücadelede karşı karşıyaydık ama birbirimizi her zaman sever sayardık.
Vefatından önceki son aylarda neredeyse gün aşırı görüşüyor,sohbet ediyorduk.
Ustalarım Şengül Yetiş ve Yaşar Yalçın abilerle birlikte akşam üzeri benim dükkana uğrar,çoğu zaman dükkanı birlikte kapatıp dörtyoldaki evine kadar yürürdük.
Birde duydukki arkadaşlarıyla birlikte Kastamonu yolunda kaza geçirmişler ve Yalçın abimiz vefat etmişti.
Kırıkkale'nin üzerine bir hüzün çöktüğünü hatırlıyorum.
Mezarı,siyasi kaderi,tavır ve görüntüsü ile onu çok benzettiğim babamın mezarına komşu.
Bu nedenle ziyaretim eksik olmuyor.
Mekanı cennet olsun,nur içinde yatsın.
Milliyetçi-ülkücü hareketin hocam diye hürmet gösterdiği bir şahsiyetti.
Kırıkkale belediye başkanlığına bağımsız olarak adaylığını koyunca daha çok tanınır bilinir hale geldi.
Sağlam bir ekibi vardı.
Adeta tek başına bir parti gibiydi.
Ekibiyle birlikte Anavatan partisine dahil olunca şehirdeki etkisi dahada arttı.
O zaman ilçeydik,bölgemizdede Alpaslan Pehlivanlı,Hazım Kutay ve Halil Şıvgın milletvekiliydiler.
ANAP ilçe teşkilatında,Nihat Gökbulut,Ali Koç Uzel,Cemalettin Akdoğan,Mehmet Dönmez,Selahattin Solek etkili isimlerdi,Yalçın Özer'de bunlara dahil olmuştu.
Aralarındaki güç mücadelesi,partiler arasındaki yarıştan daha çetindi.
Bende Ali Koç Uzel abiyle birlikte mahalli siyasetin içine girmiştim.
ANAP ortak paydasında birbirimizi daha iyi tanımaya başlamıştık.
İnsanlara karşı yumuşacık bir yüreği ve vicdanı vardı.
Ama karşı fikir ve rakiplerine karşı dik dururdu.
Onu tanımayıpta yürürken görenler kibirli biri zannederlerdi halbuki çok inançlı ve dindardı ve kibirden eser yoktu.
Milletvekilliğini hiç düşünmemişti,Belediye başkanı olarak Kırıkkale'ye hizmet etmeyi çok arzuluyordu.
Ekibinde olanlar onu çok severlerdi,olmayanlarda saygı duyarlardı.
Gerçek bir liderdi,bulunduğu ortama ağırlığı çökerdi.
Parti içi mücadelede karşı karşıyaydık ama birbirimizi her zaman sever sayardık.
Vefatından önceki son aylarda neredeyse gün aşırı görüşüyor,sohbet ediyorduk.
Ustalarım Şengül Yetiş ve Yaşar Yalçın abilerle birlikte akşam üzeri benim dükkana uğrar,çoğu zaman dükkanı birlikte kapatıp dörtyoldaki evine kadar yürürdük.
Birde duydukki arkadaşlarıyla birlikte Kastamonu yolunda kaza geçirmişler ve Yalçın abimiz vefat etmişti.
Kırıkkale'nin üzerine bir hüzün çöktüğünü hatırlıyorum.
Mezarı,siyasi kaderi,tavır ve görüntüsü ile onu çok benzettiğim babamın mezarına komşu.
Bu nedenle ziyaretim eksik olmuyor.
Mekanı cennet olsun,nur içinde yatsın.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder