Ortaköy sahilinden hareket edip,karşıdaki(Anadolu yakası)Çamlıca tepesine çıkalım diyoruz.
Boğaziçi köprüsünü geçince Çamlıca sapağından dönmem gerekirken farkında olmayarak devam ediyorum.Ahmet arka koltukta kestirdiği için farkına varmamış.Uyanıp baba sapağı geçmişsin diyor.Evet geçtim vardır bir hayır,eve gidelim diyorum.
Biraz ilerleyince tekrar Çamlıca tabelasını görüp bu defa dönüyorum.
Ataşehire geldiğimizde trafiğe yakalanıyoruz.
Olsun vardır bir hayır diyerek yavaş yavaş ilerliyoruz.
Çamlıca tepesine giden yola girince dar yolda acayip bir trafik sıkışıklığı var.
Biraz ilerliyoruz ama önümüze kocaman bir turist otobüsü çıkıyor.
Hadi gitgidebilirsen.
Otobüsün heybeti dar yolda daha çok belli oluyor.
Herkes kızıyor,bu yola girilirmi diye.
Naparsın girmiş bir kere.
Lahavle çekerek,kah tıkanan,kah yavaş yavaş ilerleyen yokuş yolunu çıkıyoruz.
Tepeye geldiğimizde o araç yoğunluğunda kenarda kıytırık bir yer bulup arabayı parkediyoruz ama yer içimize sinmiyor.
Oğlum Ahmet'le gelinim Fatoş daha önce gelmişler.
Ahmet,baba siz sosyal tesislere doğru yürüyün ben arabayı oradaki otoparka getiririm diyerek geri dönüyor.
Sosyal tesislerde iğne atsan yere düşmeyecek kadar kalabalık var.
Havada bayağı serin.
Boğaz,ışık cümbüşüyle ihtişamlı görünüyor.
Kapalı alanlarda yer bulamadığımız için mecburen açık havada bir yer bulup oturuyoruz.
Pizza ile çay keyfi güzel oluyor.
Serin havada sıcak çayın tadı bir başka olduğundan birer bardak daha içiyoruz.
Gece saat 24.00'ü gösterdiği halde kimsenin kalkıp evine gideceği yok.
Hadi diyorum,dürbünle boğazıda seyredip evimize gidelim.
Bir lira atıp seyir keyfinide yaşadıktan sonra,gezimizi fotoğraflayarak yola koyuluyoruz.
Burada otopark,wc ücretsiz.
Fiyatlar orta halli.
Tayyip başkanı anmadan olmaz.
Çocuklar diyorum Tayyip Erdoğan belediye başkanı olmadan önce buralar bizim gibi normal orta sınıf halka kapalıydı.
Sağolsun buraları yeniden düzenledi ve insanların hizmetine açtı.
Boğaziçi köprüsünü geçince Çamlıca sapağından dönmem gerekirken farkında olmayarak devam ediyorum.Ahmet arka koltukta kestirdiği için farkına varmamış.Uyanıp baba sapağı geçmişsin diyor.Evet geçtim vardır bir hayır,eve gidelim diyorum.
Biraz ilerleyince tekrar Çamlıca tabelasını görüp bu defa dönüyorum.
Ataşehire geldiğimizde trafiğe yakalanıyoruz.
Olsun vardır bir hayır diyerek yavaş yavaş ilerliyoruz.
Çamlıca tepesine giden yola girince dar yolda acayip bir trafik sıkışıklığı var.
Biraz ilerliyoruz ama önümüze kocaman bir turist otobüsü çıkıyor.
Hadi gitgidebilirsen.
Otobüsün heybeti dar yolda daha çok belli oluyor.
Herkes kızıyor,bu yola girilirmi diye.
Naparsın girmiş bir kere.
Lahavle çekerek,kah tıkanan,kah yavaş yavaş ilerleyen yokuş yolunu çıkıyoruz.
Tepeye geldiğimizde o araç yoğunluğunda kenarda kıytırık bir yer bulup arabayı parkediyoruz ama yer içimize sinmiyor.
Oğlum Ahmet'le gelinim Fatoş daha önce gelmişler.
Ahmet,baba siz sosyal tesislere doğru yürüyün ben arabayı oradaki otoparka getiririm diyerek geri dönüyor.
Sosyal tesislerde iğne atsan yere düşmeyecek kadar kalabalık var.
Havada bayağı serin.
Boğaz,ışık cümbüşüyle ihtişamlı görünüyor.
Kapalı alanlarda yer bulamadığımız için mecburen açık havada bir yer bulup oturuyoruz.
Pizza ile çay keyfi güzel oluyor.
Serin havada sıcak çayın tadı bir başka olduğundan birer bardak daha içiyoruz.
Gece saat 24.00'ü gösterdiği halde kimsenin kalkıp evine gideceği yok.
Hadi diyorum,dürbünle boğazıda seyredip evimize gidelim.
Bir lira atıp seyir keyfinide yaşadıktan sonra,gezimizi fotoğraflayarak yola koyuluyoruz.
Burada otopark,wc ücretsiz.
Fiyatlar orta halli.
Tayyip başkanı anmadan olmaz.
Çocuklar diyorum Tayyip Erdoğan belediye başkanı olmadan önce buralar bizim gibi normal orta sınıf halka kapalıydı.
Sağolsun buraları yeniden düzenledi ve insanların hizmetine açtı.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder